Εξαιρετικά πιθανό είναι πλέον το ενδεχόμενο να αλλάξει ο ποδοσφαιρικός χάρτης, καθώς το Σάββατο οι Ιρλανδοί είπαν το «ναι» με ποσοστό 67,13% στην συνθήκη της Λισαβόνας. Τα άλλα δύο κράτη-μέλη της Ε.Ε. που δεν την έχουν ακόμα εγκρίνει (Πολωνία, Τσεχία) θεωρείται σίγουρο ότι θα το κάνουν.
Στο άρθρο 149 της συνθήκης, αναγνωρίζεται για πρώτη φορά η ιδιαιτερότητα του αθλητισμού. Πλέον ανοίγει ο δρόμος για να εξαιρεθούν οι αθλητές από το νόμο περί ελεύθερης διακίνησης των εργαζομένων. Το νόμο δηλαδή πάνω στον όποιο είχαν πατήσει οι δικηγόροι του Βέλγου ποδοσφαιριστή Ζαν Μαρκ Μποσμάν το 1995, οδηγώντας στην ιστορική απόφαση που κατήργησε τα σύνορα στο χώρο του αθλητισμού.
Σημειώνεται ότι η διατύπωση της αλλαγής είναι αρκετά ασαφής, συνεπώς δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να εμφανιστεί ένας νέος Μποσμάν, που θα μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει διαφορετική μεταχείριση από τους υπόλοιπους συμπολίτες του και να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο έχει τον τελευταίο λόγο για να ερμηνεύσει το άρθρο και άρα να κρίνει το τι τελικά θα ισχύσει.
Στις FIFA και UEFA γνωρίζουν ότι αν θέσουν περιορισμούς στους ξένους όπως ίσχυε παλαιότερα θα βρουν απέναντί τους, τους μεγάλους συλλόγους που έχουν στα ρόστερ τους πολλούς ξένους και κοινοτικούς ποδοσφαιριστές. Γι' αυτό
επεξεργάζονται μια συμβιβαστική λύση. Το περίφημο «6+5», που προβλέπει ότι κάθε ομάδα θα είναι υποχρεωμένη να χρησιμοποιεί στην ενδεκάδα της έξι τουλάχιστον γηγενείς ποδοσφαιριστές. Σε πρώτη φάση, στόχος είναι να επιτευχθεί η συνεργασία της Κομισιόν. Το ιρλανδικό «ναι» ανοίγει το δρόμο για την εφαρμογή του, όχι όμως από τη μία στιγμή στην άλλη, αφού μια τέτοια ριζική αλλαγή χρειάζεται χρόνο για να εφαρμοστεί.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου