Η επαγγελματική συνέπεια, η αγωνιστική ετοιμότητα και η διάθεση προσφοράς που επιδεικνύει κάθε φορά που καλείται από τον προπονητή του να πέσει στη «μάχη», έχουν κάνει τον Παναγιώτη Κατσιαρό έναν από τους πλέον αγαπημένους ποδοσφαιριστές των οπαδών της ΑΕΛ. Το Σάββατο κόντρα στα Γιάννινα όλα τα παραπάνω αποδείχθηκαν απλά για μια ακόμη φορά, καθώς η ενέργεια που έδωσε στην αριστερή πλευρά της ομάδας υπήρξε αισθητή.
Η ανταπόδοση ήρθε με θερμά χειροκροτήματα σε κάθε του ενέργεια, ανεξάρτητα με την έκβασή της. Για τους λόγους αυτούς, αλλά και γιατί στα δύσκολα το βάρος κάθε ομάδας το… σηκώνουν οι παλιοί, επιλέξαμε να ‘ναι εκείνος, ο παλαιότερος των «βυσσινί», που μας μίλησε για την διαμορφωθείσα κατάσταση στην ομάδα, το κακό της ξεκίνημα στο πρωτάθλημα και την επόμενη μέρα…
* Παναγιώτη, μετά από τα αποτελέσματα αλλά και την εικόνα της ΑΕΛ μέχρι στιγμής, που θα πρέπει να στραφούμε για να μπορούμε να δούμε το μέλλον αισιόδοξα;
Ζώντας στην ομάδα καθημερινά, αλλά και βιώνοντας μέχρι στιγμής τους αγώνες κι από τον πάγκο και απ’ τον αγωνιστικό χώρο, όπου αλλάζει η οπτική γωνία, δεν σας κρύβω πως αυτό που βλέπω με προβληματίζει. Αυτό όμως δεν σημαίνει κι ότι με πτοεί, γιατί ξέρω την αγωνιστική ποιότητα που υπάρχει στις τάξεις μας. Ναι, κάναμε το χειρότερό μας ξεκίνημα αυτά τα χρόνια, αλλά έχουμε περάσει άλλες πολύ πιο κρίσιμες και οριακές καταστάσεις και δεν παραδοθήκαμε. Απλά πρέπει να βγει στην επιφάνεια αυτή η ποιότητα και ιδιαίτερα κάποιων παιδιών που πρέπει να επιδείξουν πιο ισχυρό χαρακτήρα και να αντιληφθούν τη νοοτροπία της ομάδας. Να καταλάβουν δηλαδή πως υπάρχουν μεν λόγοι για την εικόνα μας (πολλά νέα πρόσωπα, πολλοί τραυματισμοί απ’ την αρχή της προετοιμασίας, αρκετές διαιτητικές αποφάσεις σε βάρος μας κτλ.), αλλά όχι δικαιολογίες, αφού η ίδια η ΑΕΛ ως μέγεθος δεν δίνει αυτή την πολυτέλεια.
* Να υποθέσουμε δηλαδή ότι η λύση κρύβεται στον παράγοντα που στην καθημερινότητα χαρακτηρίζουμε ως «ψυχολογία»;
Δεν είναι μικρό πράγμα ακόμη και στις καλές σου στιγμές, κάτι να συμβαίνει και να μην κάθεται το αποτέλεσμα. Σαφώς μετά από τόσο καιρό χωρίς νίκη υφίσταται ψυχολογικό πρόβλημα. Μόνο που για τον καθέναν μας δεν είναι το ίδιο. Άλλος αντιστέκεται κι άλλος κλονίζεται πιο εύκολα. Τι να κάνουμε όμως που στα δύσκολα φαίνονται οι ομάδες… Κι εδώ θα φανεί αν είμαστε ικανοί όλοι μαζί να διαχειριστούμε την κατάσταση.
* Που για εσάς τους παλαιότερους και πιο δοκιμασμένους χαρακτήρες, προϋποθέτει και περισσότερη δουλειά με τους συμπαίκτες;
Ασφαλώς γιατί κι εμείς με πολύ κουβέντα, ενθάρρυνση και ώριμες παρατηρήσεις κάθε μέρα στην προπόνηση, έχουμε σημαντικό ρόλο σ’ αυτή την προσπάθεια. Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι εφικτό, καθώς στην ΑΕΛ υπάρχουν όλες οι άλλες προϋποθέσεις που απαιτούνται.
* Και ποιες είναι αυτές οι προϋποθέσεις;
Άμεσα αντιληπτές είναι η διοικητική σταθερότητα και ψυχραιμία, η στήριξη των επιλογών της, η εργατικότητα και η επιθυμία όλου του αγωνιστικού τμήματος, τεχνικών και παικτών. Υπάρχει όμως κι ένα ακόμη όπλο που μόνο όσοι είναι κοντά μας το νιώθουν. Μιλάω για την ποιότητα του κόσμου μας που κάνει τη διαφορά για τα ελληνικά δεδομένα. Ο τελικός Κυπέλλου κι η Καλαμαριά το 2007 ή πέρυσι η Λιβαδειά, δεν είναι τα μοναδικά παραδείγματα. Στο ματς με τον ΠΑΣ οι φίλαθλοί μας ήταν υποδειγματικοί και δεν πέρασε απαρατήρητο από κανένα στην ομάδα. Όχι μόνο μας στήριξαν και μας παρότρυναν επί 90 λεπτά, αλλά και μετά το τέλος η αντίδρασή τους έδειξε ότι ξέρουν να εκτιμούν τον ιδρώτα στη φανέλα, ανεξάρτητα απ’ την απογοήτευση για την απόδοση ή το αποτέλεσμα.
* Το θέμα όμως είναι πως επιδρά σ’ εσάς αυτή η στάση…
Μόνο θετική μπορεί να είναι η επίδραση μιας τέτοιας συμπεριφοράς κι αυτό έχει αποδειχτεί περίτρανα στα πάνω από πέντε χρόνια που είμαι στην ομάδα. Σαν παίκτες νοιώθουμε ακόμη πιο υποχρεωμένοι να παλέψουμε για να δώσουμε στον κόσμο υπερηφάνεια και χαρά, ώστε να συνεχίζει να μας στηρίζει. Γιατί νομίζετε πως στην επανάληψη με τον ΠΑΣ δείχναμε σα να ‘χουμε λιγότερο άγχος απ’ όσο στο πρώτο ημίχρονο; Γιατί μεταξύ άλλων διαπιστώσαμε πως το γήπεδο ήταν μαζί μας, παρά την εικόνα που παρουσιάζαμε. Κι ακόμη πιο σημαντικό είναι πως πρόκειται για αποτέλεσμα ωριμότητας αυτού του κόσμου και όχι για αυστηρό ζήτημα αρχής, που σημαίνει πως αντιλαμβάνονται ότι τώρα τους θέλουμε κοντά μας, που χρειαζόμαστε όσο ποτέ στήριξη και ηρεμία. Μιλάμε για φιλάθλους που στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν καταλάβει πως φέτος έχουμε το δύσκολο έργο να φτιάξουμε ένα καινούριο σύνολο, μέσα από πολλά απρόοπτα προβλήματα κι είμαστε όλοι μας πολλοί πιεσμένοι. Δείχνουν λοιπόν την απαιτούμενη υπομονή, την οποία όλοι πρέπει να επιδεικνύουν σε τέτοιες στιγμές, ξέροντας βαθιά μέσα τους πως δεν θα διαψευσθούν.
* Κι ένα σχόλιο για το επικείμενο ματς με τον Παναθηναϊκό; Δύσκολη αποστολή, σε πολύ δύσκολη στιγμή…
Για εμάς όλα τα ματς πλέον είναι δύσκολα και κρίσιμα και παντού το ζητούμενο είναι το ίδιο. Ένα αποτέλεσμα που θα μας ηρεμήσει και θα τονώσει την αυτοπεποίθησή μας. Όσο πιο γρήγορα έρθει, τόσο το καλύτερο για όλους μας.
του Ν. Ασπρούδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου