Του Μιχάλη Λεάνη
Τι σχέση έχει αυτή η ΑΕΛ με την ομάδα πόυ βλέπαμε 25 αγωνιστικές; Με εκείνο το άχρωμο, άοσμο και άγευστο σύνολο, χωρίς αυτοπεποίθηση, προσωπικότητα και αγωνιστικό προσανατολισμό; Η Λάρισα στα πρώτα επτά λεπτά δημιούργησε τόσες προϋποθέσεις για γκολ όσες δεν είχε δημιουργήσει μέχρι τώρα. Μεγάλη ευκαιρία του Κουζέν πριν συμπληρωθεί το πρώτο λεπτό, στο καπάκι ευκαιρία απ' τον Μπλάζεκ, στη συνέχεια δοκάρι από τον Τσέχο και μεγάλη χαμένη ευκαιρία απ' τον Μετίν. Μια Λάρισα που έδειξε ότι δεν είχε καμία διάθεση να αφήσει το παιχνίδι στα χέρια της ΑΕΚ. Πίεσε από το πρώτο λεπτό με σκοπό να την πνίξει.
Ο Κυριακίδης (αλήθεια, πού ήταν αυτό το παιδί;) και ο Ρομέου «όργωσαν» τον χώρο του κέντρου. Μετίν και Μπλάζεκ κοίταξαν να μην αφήσουν την «Ενωση» να αναπνεύσει. Δεν υπάρχει μάχη τουλάχιστον στο εικοσάλεπτο που να έχουν κερδίσει στη μεσαία γραμμή οι παίκτες της ΑΕΚ. Η Λάρισα ήξερε πώς να πιέσει, πώς να κλείσει τις πλευρές, πώς να μοιράσει την μπάλα και πώς να φτιάξει τις προϋποθέσεις για γκολ. Ο αιφνιδιασμός θα είχε πετύχει απόλυτα, αν οι «βυσσινί» ήταν πιο τυχεροί και κατάφερναν να σκοράρουν στις κραυγαλέες ευκαιρίες που είχαν στο πρώτο εικοσάλεπτο.
Μετά η ΑΕΚ συνήλθε. Συμμαζεύτηκε. Με πρώτο το κέντρο και τη συνοχή στην αμυντική γραμμή. Αλλά μπροστά δεν μπορούσε να γίνει επικίνδυνη. Πρώτον, επειδή η μπάλα δεν έφτανε με τη συχνότητα που έπρεπε, αλλά και όταν έφτανε, Σκόκο και Τζεμπούρ κοίταζαν να παίζουν περισσότερο για την πάρτη τους παρά για την ομάδα.
Το παιχνίδι έκρινε ένα γκολ που πέτυχε ο καλύτερος παίκτης του αγώνα. Ο πιτσιρικάς Μπλάζεκ. Και από κει και πέρα η Λάρισα έδειξε χαρακτηριστικά απ' το παιχνίδι της το οποίο μας είχε στερήσει. Εδειξε να πιστεύει στη νίκη, να διαχειρίζεται ώριμα την αντίδραση –έστω και σπασμωδική– της «Ενωσης», να κοντρολάρει τον ρυθμό, να επιχειρεί να κλειδώσει το αποτέλεσμα στην αντεπίθεση. Σ' όλα αυτά βοήθησε και η κακή βραδιά που βρέθηκαν μερικά από τα ατού της ΑΕΚ, όπως ο Σκόκο. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Μπάγεβιτς έφερε τον Αργεντινό κοντά στους Καφέ και Μάκο για να παίρνει την πρώτη μπαλιά, να τον απελευθερώσει και να δώσει κίνηση στην ομάδα, αλλά ο Σκόκο είχε τόσο διάθεση για μπάλα όσο θα είχε ο Τζάκι Τσαν να παίξει σε ερωτική ταινία.
Το 1-0 αδικεί ως σκορ τους «βυσσινί», διότι δεν τίθεται ούτε θέμα για το ποιος έπρεπε να είναι ο νικητής. Μια νίκη που την απομακρύνει απ' την επικίνδυνη ζώνη, αλλά κυρίως είναι η εμφάνιση που δίνει στη Λάρισα τον αέρα να μη σκέφτεται ότι θα μπει σε περιπέτειες. Μια εμφάνιση που περίμεναν οι φίλοι της ομάδας και αυτός είναι ο λόγος που για πρώτη φορά φέτος γέμισαν ασφυκτικά το Αλκαζάρ. Στα προηγούμενα παιχνίδια απλώς ήξεραν τι θα δουν και δεν είχαν κανένα λόγο να μπουν σε περιπέτειες.
Αυτό το 1-0 δεν είναι μόνο δικαίωση της ομάδας, αλλά και δικαίωση των οπαδών που τόσο καιρό γκρίνιαζαν, διαμαρτύρονταν και ζητούσαν να γίνει αλλαγή στον πάγκο. Τελικά οι πελάτες είχαν δίκιο, κ. Πηλαδάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου